WYTACZARKI KONWENCJONALNE JANUS

Wytaczarki konwencjonalne, należące do najbardziej uniwersalnych obrabiarek stosowane są w produkcji jednostkowej i małoseryjnej. Charakterystyczną cechą wytaczarek konwencjonalnych jest rozwiązanie zespołu wrzecionowego, który wyposażony jest w jednobieżny lub dwubieżny napęd z obracającymi się współosiowo wrzecionem i tuleją wrzecionową. W przypadku napędu dwubieżnego wrzeciono i tuleja wrzecionowa są ułożyskowane niezależnie i mogą się obracać z różnymi prędkościami. Rozwiązanie to umożliwia obróbkę z zastosowaniem różnych parametrów skrawania dla narzędzi osadzonych we wrzecionie oraz dla narzędzi mocowanych na tarczy planującej połączonej na stałe z tuleją wrzecionową. W przypadku napędu jednobieżnego wrzeciono nie ma niezależnego łożyskowania i obraca się z taką samą prędkością jak tuleja wrzecionowa.

Tarcza planująca ma suport poprzeczny z rowkami teowymi do mocowania obsad narzędzi służących do toczenia wewnętrznego, zewnętrznego i planowania powierzchni. Do tarczy planującej mocowane są podtrzymki wrzeciona oraz tarcze zabierakowe dla większych głowic frezarskich. W końcówce wysuwnego wrzeciona przystosowanej do automatycznego mocowania narzędzi w wewnętrznym gnieździe stożkowym używa się narzędzi wiertarskich i głowic frezarskich o mniejszych średnicach.

Elementy sterujące służące do przemieszczania zespołów roboczych wytaczarki znajdują się na wrzecienniku i wiszącej tablicy sterowniczej. Na tablicy sterowniczej mieszczą się również wyświetlacze optycznych urządzeń pomiarowych służących do określania położenia kątowego stołu i liniowego pozostałych osi. Dzięki takiemu bezpośredniemu sposobowi pomiaru pozycji mechanizmów, podniesiono znacznie precyzję ustawiania oraz wyeliminowano liniały skalowe i tarcze z podziałkami.